Никогаш не им робува на трендовите, ниту на строгите форми. Умее да стави потполнки на прерамки, карнери на панталони, да искомбинира бизнис изглед со патики, да спои два сосема различни принтови и сето тоа да има естетска смисла и да биде носиво… Дизајнерот Бобан Илиевски со своите колекции крои рамнотежа меѓу уникатното и универзалното, помеѓу уметничкиот израз и комерцијалата. Во неговите креации подеднакво урбано, елегантно и драматично изгледаат и тинејџерките и сериозните дами…Тие со конфекциски број 36, но и тие со облини… Во таа насока е и новата мини колекција за есен-зима 2016, што деновиве од Милано ја промовира на социјалните мрежи и во медиумите. Застапени се макси и мини фустани, туники, здолништа, широки панталони и кошули. Како и во претходната колекцијата Dualita, и оваа е спој на црната и на белата, односно на различности што одлично функционираат како единка.
Бобан Илиевски на една од своите ревии во рамки на Моден викенд-Скопје (фото: Ани и Дими)
>>Во кој сегмент новата колекција е надополнување на приказната од претходната, а во што се разликува?
- Најмалку ми беше целта оваа колекција да се надополни на претходната. Најважно поради фактот дека едната е летна, а другата за есен-зима. Доколку сакаме да најдеме надополнување, тогаш тоа е во монохроматската суштина, а разликата би била во умерената ексцентричност, и зголемена игра на детали, што ми е интересна како материја периодов. Kолекцијата настана многу спонтано. Дури имаше и моменти кога се колебав дали воопшто да ја направам. Па така, решив ова да биде една тотално непретенциозна мини колекција, без име, што ќе збори сама за себе.
Фотографиите за новата колекција ги направи Жарко Чулиќ
>>Повторно доминира судирот на црната со белата боја, избалансирани со пастелни тонови… Дали црно-белата варијатна е патот преку кој твојот бренд зрее и ѝ се доближува на поелегантна дама, или е потрага по личен кретивен баланс?
-Брендот сам по себе созрева. Tоа е неминовен процес и за него како творечка дејност и за мене како творец. Секако, многу пати споменав дека сакам да се реинвентирам со секоја моја колекција. Сакам да ја гледам како предизвик и неистражена територија материјата која што ќе ја работам, а својствено на тоа и публиката ќе има нешто кое нестрпливо ќе чека да види. Најмалку би сакал да се доведам во ситуација, да дојдам до степен на индиферентност, и условно речено да кажат дека тоа било очекувано од мене. Се трудам од петни жили да го задржам балансот помеѓу уметничкото творештво и бизнисот/комерцијалното. Тој судир на принтови и колор блок е нешто што ми се допаѓа како игра, па ете оваа сезона еден толку класичен и ретро принт како пепитото, сакав да го искористам надвор од една норма на здолниште и палто, популарно наречено кај нас како „костимче”.
Ангела Блажевска повторно се јавува во улога на модел
>> По неколку години самостојна работа, колку и дали правиш компромиси? Во колкава мера си дозволуваш да бидеш „лудиот шапкар“ во новата колекција?
- Уште пред 10 години, додека бев на факултет во Милано, првата работа што професорите по маркетинг и стратегија ни ја рекоа, е дека единствен адут кој што ќе остане во Европа е дизајнот….На некој начин нè подготвуваа за страшната судбина, дека како самостојни дизајнери ќе бидеме проголтани од големите корпорации на улична мода, и дека единствени брендови кои што ќе преживеат ќе бидат ултра евтините мас продакшн брендови, и ултра луксузните грифови…..што всушност и се случи. Е сега, во Македонија, освен шпанските конгломерати, има и други ветерници со кои што мојата дизајнерска фела треба да се бори……Ама ете опстојуваме и понатаму.
>>Ти си еден од ретките наши креатори што при дизајнирањето на ум ги има и покрупните жени , за кои кај нас има многу оскудна понуда, не само во бутиците и продажните салони на франшизите, туку и кај дизајнерите…Кај нив обично броевите завршуваат со L или XL…Дали тоа значи дека почесто клиенти ти се жени што не можат да најдат соодветни модерни и автентични дизајни на нашиот пазар?
-Еден дизајнер не може да биде добар доколку не си ја познава клиентелата. Не можеме да побегнеме од фактот дека кај нас 36 не е најпродаваниот величински број. Тоа дека нудам парчиња за „плус сајз“ величини се наметна само по себе, не беше воопшто намерно….Веројатно работејќи речиси осум години за еден мас продакшн бренд како КАРА влијаеше на тоа да размислувам малку покомерцијално во тој дел, а сепак да оставам свој печат во тоа што го работам.
За шминката беше задолжен Дарко Мишовски
>> Традиционално, на лукбукот сораборуваше со фотографот Жарко Чулиќ. Како течеше реализацијата на оваа фотосесија? Како ви се надополнуваат нарациите и колку сугестиите на Чулиќ ја комплетираат приказната што сакаш да ја раскажеш со моделите?
-Колку сум јас дел од целава приказна, толку е и Чулиќ. Од самиот почеток. Заедно растеме и созреваме и неминовна е сублимацијата на нашите соработки. Стигнавме до степен каде што мојот дел на стилист и дизајнер на парчињата го оставам потполно во негови раце за како тоа ќе биде пропратено визуелно. Мојата гласна естетика во боја, принт и сексапил се наоѓа на пола пат со чистата и едноставна „шведска” стерилност, што Жарко толку ја сака.
>>Кој сè ви се придружи во изработка на лукбукот?
-Мејк-ап артистот Дарко Мишовски е уште еден човек на којшто сум му неизмерно благодарен и кој е дел од сето ова од самиот почеток. Тој фантастично ја надополни визуелната игра на секоја колекција досега. Ангела Блажевска повторно се јавува во улога на модел. Со својата камелеонска способност му даде суштина на секое парче.
>>Својата самостојна кариера ја лансира инкогнито, под брендот Chic Undercowear, но изминативе неколку сезони на моделите ја ставаш етикетата „Бобан“… Дали ги имаш замислено како две различни етикети или едноставно „Бобан“ e логичен след на разоткривањето на идентитетот на Chic Undercowear?
- „Шик андеркавер“ била и ќе остане поевтина линија со поголемо поизводство и попристапни цени, додека секое кастом мејд парче ја носи етикетата „Бобан“…..тоа значи дека е направена како уникат и наменски за еден клиент. На некој начин едното е бренд, а другото е гриф.
>>Оваа, 2015-та, беше тешка година на политички, економски, безбедносен план, што се одрази и на ситуацијата во модата. И покрај општествените турбуленции ти успеа да лансираш две сезонски колекции. Колку храброст, вложувања и откажувања беа и се потребни за да останеш продукциски и креативно доследен кај нас? Имаше ли кризни моменти?
-Кризни моменти и колебања се суштински дел од творештвото на креативците, што по дифолт се емотивни битија. Модата била и отсекогаш ќе биде одлика на социјално-културолошко економската ситуација на дадениот период. Затоа е толку интересна и жива материја, и обожувам што токму тоа го работам.
>>Дали тоа значеше и паузирање од јавни презентации во вид на ревии, шоурумови и изложби, и колку беше активен на интернационален план?
-Напротив, како македонски дизајнери мораме да излеземе од границите на државава, најмногу поради предизвикот што го нудат тие пазари. Колекцијата како и претходните, освен на сајтот на bastetnoir.com и директно во мојот шоурум, ќе се продава во Софија, Берлин, како и наPop-up store SKP во Берн Швајцарија. Социјалните медиуми полека и кај нас стануваат најдобар начин за промовирање на продукт од било која сфера.
>>На што беше фокусиран во периодот меѓу нашиот претходен разговор во април и ова интервју? Што се смени во твојата работа, што научи и што создаде ново?
-Најискрено, се радував на многуте стари клиенти и многуте нови, кога ќе ми се јават по телефон да ми вриштат како се најубави во мое парче…На крајот на денот тоа ми е најголемата сатисфакција, сè останато се заборава.
Нема коментари