Материјалите се флексибилни онолку колку што дизајнерот или уметникот е подготвен и инспириран со својата креативност да им најде нова форма, структура и димензија. Комбинирањето на различните материјали е ограничено онолку толку што авторот си става бариери. Доколку е решен, со својата имагинација може да ги рашири колку цел универзум и смали колку молекула и притоа со нов да создаде нов свет. Оваа потреба постојано да експериметира со материјалите и техниките се среќава во цел креативен опус на една од најиновативните македонски дизајнерки на накит- Мима Пејоска.
Мима Пејоска речиси 10 години се занимава со филигран фото: Катја Штркова
Секоја од нејзините креации раскажува нова приказна, без разлика дали тоа се филиграни во вид на минијатурни шапки, комплети за готвење и за јадење, тропалка за бебе, луѓе во различни ситуации, прстени за три прста, ѓердани што се аплицираат на самата облека, накит за глава… лебдечките ѓердани и алки Sensibles или асиметричните прстени Adaptation. Таа речиси десет години се занимава со изработка на филигран. Во Скопје има дипломирано етнологија и антропологија на Филозофскиот факултет. Нејзината дипломска тема била токму за Филигранот и зачувување на традицијата. Оттаму продолжила со практично учење на изработка на накит, па добила и стипендија да учи златарски техники во Италија. По ова следел Берлин и Design Thinking. Добила Фулбрајтова стипендија за постдипломски студии на Савана колеџ за уметности и дизајн, каде што се стекнала со повеќе сознанија: ласерско заварување, 3Д- моделирање, принтање со смола, плетење со метал, моделирање со пластика, силикон. Имала можност да биде стажист на дизајнерката на накит Биба Шуц, а соработувала со неколку уметници во САД. Вели дека сите се одушевуваа на техниката филигран и никој не знаел како да ја изведе. Така, од SCAD ја ангажирале неколку пати да предава филигран на студенти и на професори. Присутна е на разни интернационални и домашни проекти и изложби, а актуелна е со Design Challenge….За нејзе пишуваше и престижниот Huffington post.
Во основата на секоја нејзина приказа, без разлика дали е раскажана во Скопје, Италија, Берлин или Савана е деликатната нежност на филигранот. Му дава модерна и вонвременска форма со секоја нова колекција. Од нејзините иновативни раце излегле уникати и навидум невозможни форми и комбинации. Најнова во низата неповторливи колекции е Imprints, во чија основа е гумата. Вели дека приказната за оваа линија почнала многу спонтано.
-Пред неколку месеци со Јана Ацевска почнавме да ја работиме играта наречена „Дизајн предизвик“, и една од задачите ни беше да склопиме „пакетчињa“ со инспиративни и необични материјали за работа. На една од овие наши екскурзии, во еден голем магацин во Визбегово, ги здогледав црните гуми и ептен ми фатија око. Земав неколку за да експериментирам… и тргнаа формите… Полека легнаа и плетки врз нив. Вака изгледа дека и самата си се предизвикав на нов материјал, техника и колекција, но во исто време и се надоврзав на моите последни колекции кои главно беа направени со фини плетки. Во Imprints хеклањето добива сосема различен лик како од Sensibles, но техниката е таа, прилагодена на нов материјал и на нов стил. Секогаш ми се допаѓале вакви трансформации, т.е. различни лица на иста техника.
>>Формите се разиграни и на прв поглед секоја од креациите не може да се врзе со традиционалниот изглед на обетките, ѓерданите, прстените, брошевите..Какви сè парчиња содржи колекцијата и која е приказната зад формите?
-Гумата е интересен материјал за работа и не нуди многу скротување. Ако на почетокот со витканици и свиоци добијам лик кој ми се допаѓа, мора уште истиот момент да го „заробам“ за да не го изгубам. Секое поединочно, свиок по свиок ги работам, па хеклам… и дури откога ја имам формата која ми се допаѓа, гледам на кој дел од телото најмногу му прилега. Imprints се главно брошеви и алки, со големи димензии кои соодветствуваат на материјалот.
>>Повторно провејува филигранот како основа… Колкава креативна слобода ти дава оваа стара техника, и колку те инспирира да истражуваш и експериментираш?
-Ретко ми се случува да работам дела кои не ја имаат таа деликатност… без разлика како се изработени. Мислам дека чипкастиот изглед ми е врежан како на основен hard drive… а можеби и доаѓа од самиот процес на работа што повлекува репетиција, време и скоро медитативен пристап – што толку многу ми лежи на карактерот.
>>Каков е планот за презентација на колекцијата? Дали ќе ја претставиш на некоја од поп-ап продавниците или на некоја изложба, моден настан?
-Моделите од Imprints веќе накратко беа претставени во Белград и Берн, а наскоро патуваат за Кина, каде што имам мал дел од колекциите веќе изложено. Дотогаш, бидејќи колекцијава се зголемува постојано, се во Скопје и секако се за продажба. Засега без конкретен план, но сигурно во некоја прилика ќе бидат дел од некоја поп-ап продавница.
>>Важиш за една од најиновативните наши дизајнерки на накит. Колку има публика(купувачи) за твоите креации тука и каде сè имаш можност да ја претставиш твојата работа?
-Сè зависи од колекцијата… некогаш и треба да застанам да подразмислам дали точно сум го погодила местото за претставување на некои парчиња… а ми се случува и да згрешам. Интересно е да се види колку различни стилови се бараат тука споредбено со Берлин, споредбено со Савана (САД) итн. Некои дела кои тука не се многу популарни или барани, во Америка ми одат како алва… а и обратно. Обично тука, кога работам накит, се прилагодувам доста- внимавам да не е премногу авангарден, да е прифатлива цена и да е погоден за неколку катагории на купувачи. Но кога работам колекција која ја водам поаѓајќи од личен, чист концепт и инспирација… најчесто се парчињата кои многу повеќе се ценети надвор, не како моден додаток туку како парче уметност. Главно, оддамна се насочив кон 2-3 локации надвор од Македонија каде што ми е погодена и публиката и сцената.
>>После доедукацијата во Берлин и САД се врати во Скопје. Каде е сега стационирано твоето студио за работа?
-Откако магистрирав сум официјално вратена во Скопје (со чести патувања надвор), но сè помалку и помалку го користам студиото за работа. По враќањето од Америка почнав интензивно да се занимавам и со проекти кои од друга страна го третираат накитот, некои како игри, некои повеќе уметнички и концептуални, некои виртуелни дизајни… па некако природно ми дојде да направам мала пауза од изработката на накит. Имам работено на само мал број колекции од тогаш, и сè повеќе балансирам со идеи и работа кои бараат поинаква посветеност. Проектот „Дизајн предизвик“ (www.designtatamata.com), како и The Stories of the Three Wanderers (www.thewanderers.mk) ми се едни од омилените проекти за минатата година кои продолжуваат и во 2016.
>>Какви ти се плановите за наредниот период?
-Оддамна не сум прошетала на подолго, како што ми бара душава, со нова енергија, луѓе, авантури, па така планирам следно да прошетам малку во Америка, а потоа со голем мерак патувам во Финска да си ги запознаам тукушто родените внучиња!
Нема коментари