Што претходи на она што дури наредната сезона ќе биде претставено на модните недели? Како се случува конкретни дизајни да стануваат последен збор на модата. Кој за тоа одлучува? Колку е тешко да се почуствува пулсот, да се пронајде отчукувањето на срцето на движењето кое сè уште не настанало. А тоа сепак се случува во модата, музиката, па дури и во гастрономијата. Одеднаш се чуствува дека е тоа вистинското и трендот е роден.
Некогаш, беше лесно да се следи како трендовите надоагаат, еден по еден: од она што е претставено на ревиите на модните недели, па се до пренатрупаните улици, новата мода како синајските 10 заповеди ја пласираа и уредно сумираа луѓе како Миранда Присли (ликот што Мерил Стрип го глуми во „Ѓаволот носи Прада”). Но во процесот кој датира од дамнешните 60-ти до денес доаѓа со напредокот на општествените медиуми, блоговите за улична мода и лајв стримингот, па до најексклузивните ревии. Претстојниот тренд веќе не може да се детектира само со набљудување на она што е на пистите. Веќе не се работи за потрагата на next big thing, се бара она кое доаѓа потоа. Вистината е дека дизајнерите сè уште ги поставуваат трендовите. Исто така е вистина, иако помалку мистериозна, и дека во некоја , било која сезона, доволен број на дизајнери ке одлучат, навидум независно, дека одредена боја, кројка, должина или стил ќе бидат изглед на моментот и тоа ќе го лансира на дирекно на листата на владејачките трендови на сезоната. Како се случува тоа?
-Сите ние дизајнираме на основа на она што го гледаме околу себе-вели Џонатан Саундерс, чии принтови за Пантон и силуетите во стилот на 40-тите станаа потпис за сезоната есен-зима 2012.
-Веројатно е тоа само чуство кое преовладува мегу две сезони-додава дизајнерот Питер Јенсен, кој како и останатите ја преиспитува очигледната колективна инспирација на дизајнерите.
Но, постојат повеќе практични причини поради кои одреден тренд може одеднаш да ги преплави пистите во четири различни престолнини на модата. Сличностите кои се видливи кај многу дизајнери всушност произлегуваат од работата на текстилната индустрија. Индустријата која произведува ткаенини мора да предвиди кои бои ќе бидат во тренд во иднина дури и подалеку од она што модните куки го предвидуваат, а многу од дизајнерите своите репро-материјали ги порачуваат од истите фабрики и произведувачи.
Тимовите кои се занимаваат со предвидување на боите кои ќе доминираат на пистите, работат и до две години однапред во однос на моментната актуелна сезона. Во моментот се работи на боите за сезоната пролет-лето 2015. Стручните лица ги истражуваат ставовите на потрошувачите до две години однапред/ палетата на бои и трендови за кои постои тенденција дека ке се конзумираат се развиваат понатаму во микро трендови , на кои се работи околу 18 месеци пред парчињата да се појават во новата колекција. Со други зборови некој веке сега добро знае што ке се шета по улиците по две години. Можеби не прецизен принт но боите и видовите на ткаенини, сигурно.
A тие тоа го знаат зошто произведувачите на текстил одамна ги добиле нивните нарачки. Со тоа донекаде се објаснува сезонското слевање на идеите на ревиите. И со тоа донекаде се дава одговор на прашањето зошто така многу привидно оргинални идеи изгледаат слично.
Меѓутоа, што се однесува до креирање на трендовите, клучен е еден друг помалку дофатлив елемент. Тој нема врска со креативниот гениј на дизајнерот, туку со неговата способност да на голема јавна платформа го постави она што ќе забележи дека се случува околу него. Токму оние кои набљудуваат се иноватори. Образоците на однесување и креирање во модата, индустријата на убавина и културата можат да се објаснат со едно опсежно истражување, студија како идеите добиваат своја пактична (употребна) основа и стануваат општо добро додека на крајот не се изгубат во секојдневното и вообичаено. Кога станува збор за преставување на нови концепти без разлика дали се во прашање чевли или мусли, потрошувачите се сведуваат во четири категории: иноватори, оние кои брзо се адаптираат, потоа оние кои рано ги усвојуваат промените и на крајот мнозинството која ги усвојува трендовите последни. Секоја групација се храни со она што го конзумира претходнатагрупа, на секој конзумент поединечно влијаел некој кој веќе купил нешто од производите кои спаѓаат во категоријата the next big thing. Освен иноваторите, кои сами наслутиле што ќе биде кул. Тие луѓе се скоро ескомуницирани од масата. Трендот станува мејнстрим едиснтвено ако од нешто се издвои она што се разликува и станува носливо и простапно до секого. Токму од испревртените стилови на малите слоеви на општеството дизајнерите ги црпаат своите инспирации. Toa e точно така за било кој доминирачки изглед. Во основа можно е до некаде да се одредат трендовите врз основа на темелен осврт на потрошувачката и културата.
Но за оние кои се навистина кул, ништо од ова не треба да ги засега. Работата на иноваторите е да го прават токму спротивното од останатите и да потикнуваат трендови кои останатите ќе ги следат. Но тоа тие веќе го знаат.
Нема коментари